ကၽြန္ေတာ္ ၄ ႏွစ္သားတုန္းက ငါ႔ေဖေဖၾကီး ဘာမဆိုလုပ္တတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ၅ ႏွစ္သားတုန္းက ငါ႔ေဖေဖၾကီး မသိတာ ဘာမွမရွိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ၆ ႏွစ္သားတုန္းက ငါ႔ေဖေဖၾကီးက မင္းအေဖထက္သာတယ္ကြ။
ကၽြန္ေတာ္ ၈ ႏွစ္သားတုန္းက တို႔အေဖက အကုန္လံုးေတာ႔လည္း အတိအက်မသိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ ႏွစ္သားတုန္းက အေဖတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႔ အခုနဲ႔က တျခားစီပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ၁၂ ႏွစ္သားတုန္းက အင္း.... အဲဒါေတာ႔ အေဖလည္း ဘယ္သိပါ႔မလဲ။ သူကအသက္ၾကီးျပီဆိုေတာ႔ ကေလးတုန္းကအေၾကာင္းေတြ မမွတ္မိႏိူင္ေတာ႔ဘူးေလ။
ကၽြန္ေတာ္ ၁၄ ႏွစ္သားတုန္းက အေဖေတာ႔ထည့္ေျပာမေနနဲ႔ သူကေရွးရိုးသမားၾကီးေလ။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ ၂၁ ႏွစ္မွာ အဘိုးၾကီးပါလား... ထားပါေတာ႔ ေအာက္ေနျပီ လံုး၀ေအာက္ေနျပီ။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္မွာ အေဖလည္းနဲနဲပါးပါးေတာ႔သိတယ္ေလ လူၾကီးပဲဟာ။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ ၃၀ ႏွစ္က်ေတာ႔ အေဖကိုနဲနဲပါးပါးေမးျမန္းၾကည့္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အေဖကအေတြ႕အၾကံဳအမ်ားၾကီးရွိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ ၃၅ ႏွစ္မွာ အေဖနဲ႔တိုင္ပင္ျပီးမွပဲ ဒီကိစၥအတြက္ ငါတစ္ခုခုလုပ္ႏိူင္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ ၄၀ ႏွစ္မွာ အေဖသာဆိုရင္ ဒီကိစၥဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲမသိဘူး။ အေဖကအေတြ႔အၾကံဳစံုတယ္၊ အေျမာ္အျမင္လည္းရွိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ ၅၀ လည္းေရာက္ေရာ ဒီကိစၥအခုေနသာအေဖနဲ႔တိုင္ပင္ခြင္႔ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေပးရေပးရ ငါေပးပါတယ္၊ အေဖ႔အရည္အခ်င္းေတြကို အေဖရွိတုန္းက ေကာင္းေကာင္းသတိမထားမိတာ သိပ္ႏွေျမာစရာေကာင္းတယ္၊ တကယ္ဆို ငါ အေဖ႔ဆီက အမ်ားၾကီးရခဲ႔ဖို႔ေကာင္းတယ္။
အရင္က အေမဆိုတာကို ဒီေနရာေလးမွာ ေရးထားပါတယ္။
မိဘေက်းဇူးသိတတ္ေသာ သားသမီးရတနာေလးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
0 comments:
Post a Comment